فصل، فصل بهار قرآن است
باغ ایمان پر از شکوفهی نور
اهل ایمان همه غزل خوانند
همه خوشحال و خرّم و مسرور
مردی از جنس نور آمده است
تا به روح بشر جلا بدهد
آمده تا به ما زمینیها
عزّت و شأن و اعتلا بدهد
شمس تابان، فروغ ایمان اوست
همه هفت آسمان به فرمانش
آمد او مقدمش مبارک باد
جان ما شیعیان به قربانش
او صفاتش همه محمدی است
گل زیبای گلشن طاهاست
تار و پود وجودش از نور است
صورت و سیرتش همه زیباست
کیست او، او کریم آل علی(ع) است
همه مهمان خوان او هستیم
شکر یارب که ما مسلمانیم
همگی شیعیان او هستیم
جنگ و صلحش همه برای خداست
با خدا بسته عهد و پیمان او
حافظ آیههای قرآن است
در ره حفظ دین دهد جان او
سینه اش مثل بحر پر گهر است
علم و حلمش زبانزد همگان
شرح و تفسیر آیههای خداست
حسن(ع) است و تجلّی ایمان
سخنانش نشانهی نور است
روشنی بخش راه انسانهاست
به خداوندی خدا سوگند
رهنما در تمام دورانهاست
همه شب تا سحر علی(ع) گونه
گرم راز و نیاز با یار است
دستهایش بلند سوی خدا
چشمهایش ز خوف حق زار است
شده از مقدمش علی(ع) دل شاد
مصطفی(ص) شکر حق بجا آرد
فاطمه(س) شادمان و خرسند است
اشک شوق از دو دیده میبارد
تهنیت بر تمام اهل جهان
روز میلاد حضرت نور است
هر که شد شیعهی امام حسن(ع)
مزد او حوض کوثر و حور است
او کریم است و با خود آورده
معدنی از فضائل و برکات
میفرستیم ما به صوت جلی
دم به دم بر جمال او صلوات